کاوش موضوع استرس پس از سانحه

اختلال اضطراب پساسانحه، اختلال اضطراب پس از سانحه یا فشار روانی پس از سانحه (به انگلیسی: Post-Traumatic Stress Disorder) (به صورت مخفف: PTSD)، نشانگانی است که پس از مشاهده و تجربه وقایع اضطراب زای شدید به‌طور مزمن یا به‌طور شدید مانند زندگی در محل جنگ و جنگیدن، سو استفاده جنسی، خشونت خانگی، کودک آزاری روی می‌دهد که ممکن است جان فرد را به خطر بیاندازد. به‌طور خلاصه اضطراب یا واکنشی که کودک، نوجوان یا بزرگسال در مقابل رفتارهای آسیب زا از خود نشان می‌دهد. اضطراب پس از سانحه نامیده می‌شود. اختلال PTSD اغلب با سایر مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب اجتماعی و غیره همراه است و منجر به اختلالات خواب، هوشیاری بیش از حد، کابوس‌های مکرر از سوانح مشاهده شده در گذشته و فانتزی انتقام گرفتن از شخص یا اشخاص درگیر و عامل درد روانی شخص مبتلا به این بیماری همراه می‌باشد. همچنین ممکن است این اختلال در نتیجهٔ قرارگرفتن مکرر در معرض جزئیات وحشتناک یک حادثه (تروما) رخ دهد؛ مانند افسران پلیسی که در معرض جزئیات موارد کودک‌آزاری قرار می‌گیرند. بیمار نسبت به این تجربه‌ها احساس ترس و درماندگی می‌کند، اغلب رفتارهای آشفته و حاکی از بی‌قراری بروز می‌دهد و مدام تلاش می‌کند از یادآوری رویداد و سانحه اجتناب کند. حوادثی همچون سوءاستفاده جنسی، تصادف، جنگ، سوانح طبیعی مانند زلزله، سیل و… به‌طور کلی افرادی که چنین رویدادهایی را تجربه می‌کنند حتی در مورد کودکان، بیشتر از این که ما بتوانیم تجربهٔ آن‌ها را تصور کنیم و احساسات آن‌ها را درک کنیم از آن واقعه رنج می‌برند. همین امر وجه تمایز فشار روانی پس از سانحه با سایر حوادث زندگی است (استرس بیش از حد طبیعی به حادثه). رشد پس از سانحه (Post-Traumatic Growth) (به صورت مخفف: PTG) فرایند مثبت PTSD است.... بیشتر در ویکی پدیا